Regula Ysewijn: “De manier waarop wij dingen zoet maken, is te extreem”

Dankzij haar foodblog groeide regula ysewijn (38) uit tot bekende vlaming in groot-brittannië. Mede geholpen door haar dik driehonderd pagina’s tellende boek over pudding. Niet voor niets wordt ze queen of pudding genoemd. En als jurylid van bake off vlaanderen wil ze amateursbakkers minder suiker laten gebruiken. Patisserie moet volgens regula weer in balans raken. Pij sister bean in mechelen vertelt ze over haar fascinatie voor alles wat brits is, tweehonderd kookboeken en honderd paar schoenen. 

Om jouw fascinatie voor eten kunnen we absoluut niet heen. Hoe is dat ooit begonnen?

“Zoals bij wel meer mensen die professioneel met eten bezig zijn, was mijn eerste ervaring negatief. Als kind was ik een moeilijke eter. Tot huilen aan tafel toe. Vooral vlees wilde ik niet, omdat ik dacht dat het allemaal besmet was. In die periode heerste de varkenspest in België. Hierop terugkijkend, ging ik al op jonge leeftijd bewust met eten om.” 

Hoe heb je die ervaring uiteindelijk om kunnen zetten in iets positiefs?

“Mijn ouders namen me op mijn zevende voor het eerst mee naar Canterbury, met de ferry. Met punten die ze via de krant hadden gespaard. Toen was het al zo dat in elke pub op de menukaart stond van welke boerderij het vlees of gevogelte kwam. ‘Zie je wel. Daar is niks mis mee, Regulaatje’, zeiden mijn ouders dan. Zo leerde ik de kracht kennen van goede producten.”

Jouw eerste kookboek, Pride and Pudding, is een ode aan Britse pudding. Waarom dit gerecht?

“Aanvankelijk wilde ik een boek schrijven over de complete Britse keuken. Tijdens het onderzoek kwam ik erachter dat pudding heel specifiek Brits is. Iets wat andere culturen niet hebben. Tenminste, daar is het verdwenen. Waarom is het daar blijven bestaan, vroeg ik me af. En waarom kan het zowel hartig als zoet zijn? Over mijn zoektocht door de geschiedenis schreef ik op mijn blog, Miss Foodwise. Dit zorgde ervoor dat ik in Engeland bekend werd, terwijl in België juist niemand mij kende. Ze vonden het interessant dat een Vlaams meisje nieuw leven blies in iets wat zij zelf niet meer als speciaal zagen.”

Wat vind je eigenlijk van de Belgische keuken?

“Dat vind ik een moeilijk gegeven. De Belgische keuken heeft altijd onder invloed gestaan van de Fransen. Zij waren rijker. Alles wat Frans was, was daarom beter. Maar die keuken kenmerkt zich door moeilijke bereidingen en veel sauzen, wat in Groot-Brittannië deceitful cooking wordt genoemd. Het product is immers bijzaak, het gaat erom hoe je het eruit laat zien. Ik hou juist van goede en traceerbare producten. Van de week heb ik nog een biefstuk van mijn slager in Londen klaargemaakt. Een stuk vlees op een slaatje van rucola, waterkers, parmezaan, peper en zout. Gewoon heel puur, daar hou ik van.”

Wacht even. Slager in Londen?

“Bij Borough Market (een versmarkt in Londen, red.) werk ik aan een fotografieproject: portretten van eten. Die staan op de cover van het magazine dat om de twee maanden uitkomt. Soms ben ik elke week wel een dag in Londen, soms een keertje per maand. De ene keer fotografeer ik vis, dan weer vlees of groente. En altijd heb ik nauw contact met de eigenaren van de marktkramen.”

Ondanks jouw voorliefde voor Engeland verhuizen jullie binnenkort naar Antwerpen. Waarom niet naar de andere kant van Het Kanaal?

“Daar wonen is altijd een droom geweest, van kinds af aan. Mijn man en ik zijn er getrouwd. We gaan altijd op vakantie naar hetzelfde dorpje in Oost-Sussex, dezelfde B&B. Maar het werk van mijn man is hier, in Vlaanderen. Bovendien zijn de woningprijzen daar enorm hoog, zeker in een kring van vier uur met de trein rond Londen. Op en neer vanuit België werkt prima voor mij. Met de Eurostar sta ik in drie uur in hartje Londen.”

Naast schrijven en fotograferen, jureer je bij wedstrijden waaronder de Great Taste Awards en Bake Off Vlaanderen. Waar let jij vooral op?

“Ze hebben me bij Great Taste gevraagd, omdat ik principieel en ethisch ben. Je moet ook heel nieuwsgierig zijn. Ik doe het al zeven jaar, maar het is niet altijd fun hoor. Vorige keer kregen we negen oliën om te proeven. Olijfolie, koolzaadolie, sesamolie. Oh nee, dacht ik. Waarom geen pasteitjes, bier, gin? Na negen lepels hoef je in ieder geval niet bang te zijn voor constipatie. Bij Bake Off proberen mijn collega Herman Van Dender en ik de bakkers mee te geven dat er eigenlijk altijd te veel suiker in taarten en cakes zit. We zeggen heel vaak, het is te zoet. Let erop: het moet in balans zijn. Ook raden we aan om geen artificiële smaken en kleurstoffen te gebruiken.”

Hoe groot is jouw collectie kookboeken onderhand?

“Zo’n tweehonderd denk ik, waarvan tachtig hele oude. Oude boeken zeggen zoveel over hoe we koken. Ik koop ze bij gespecialiseerde handelaren. Ze zijn vaak in onaangeroerde toestand, omdat ze vroeger in bibliotheken in grote herenhuizen en kastelen stonden. Daar werden ze niet gebruikt. Om ze netjes te houden, was ik voor het lezen eerst mijn handen. Het speciaalste boek komt uit 1737. Een algemeen kookboek, heel erg Brits. Bijzonder is dat het een van de eerste boeken is met een volledig hoofdstuk gewijd aan pudding. Ik zou graag eens een romannetje willen lezen. Maar eigenlijk eindig ik altijd in bed met een geschiedkundig kookboek, bijvoorbeeld over eten in Cumbria in de Middeleeuwen.”

Jouw schoenencollectie schijnt net zo omvangrijk te zijn.

“Haha, ja. Ik ben verslaafd aan vintageschoenen. Als ik rode zie, dan koop ik ze. Ik denk dat ik wel honderd paar schoenen heb. Het liefst zet ik ze allemaal op de trap. Eerst stond aan weerszijden een paar, later werd dat twee paar. Maar dat mag niet meer van mijn man. Hij is over een schoen gestruikeld en vervolgens naar beneden gevallen.”

Lees het hele interview met Regula Ysewijn in #KTC27. Heb je die nog niet in huis? Bestel jouw exemplaar in onze webshop. Regula Ysewijn bracht eind mei 2019 het boek Brits Bakboek uit. Uit dit boek mogen we vier lekkere Britse recepten weggeven.

BRITS BAKBOEK
Regula Ysewijn
Prijs € 31,99
Bestel hier.
Tekst Maurice Geluk, Fotografie Jurriaan Huting